علی محمد نجفی بروجردی

ولادت : ۱۳۱۲ق.     محل ولادت: بروجرد       وفات: ۱۳۹۵ق.      محل دفن: بروجرد

اساتید: حضرات میرزا محمد حسین نائینی ، آقا ضیاءالدین عراقی ، محمد حسین غروی اصفهانی و...

استاد عرفان : آقا سید علی قاضی طباطبایی

شاگردان: شیخ عباس قوچانی ، شیخ حسنعلی نجابت، سید احمد فهری و...

تالیفات: رسائلی در فقه و اصول

عنایت عظیم الهی او را به محضر آیت الله سید علی قاضی راه داد که تاثیری عمیق بر وی گذاشت و شیخ عی محمد را که مجتهدی مسلم و در مباحثات و مجادلات علمی یکه تاز بود و سری پرشور و زبانی رسا داشت یکباره در سکوتی حیرت آور فرو برد.

جو نامناسب نجفی ان روز روی آوردن به مباحث عرفانی را بر نمی تابید. به او گفتند: پیش قاضی می روی ؟ او تو را از اجتهاد ساکت می کند.

به امر آیت الله سید حسین بروجردی در ۱۳۷۵ق از نجف به بروجرد بازگشت ولی از پذیرفتن مرجعیت سر باز زد و به تدریس و اقامه جماعت مشغول شد.

روزی در مدرسه طلبه هایی را که تازه مقدمات می خواندند جمع کرد و به آنها گفت : من تا ده روز به شما درس می دهم وقتی به ایشان اعتراض شد ، پاسخ داد: این نفس خبیث است . وقتی بزرگانی در درس خارج من جمع می شوند، دیدم خودم را گم می کنم ، ترسیدم که نکند دنیا ره ما رو کرده باشد.

به مناسبتی امام جماعت های دیگر نمازشان را تعطیل کرده همه در جماعت او شرکت کردند ، بعد از نماز جمعیت زیادی پشت ایشان راه افتاد. فرزندش به او گفت : آقا جان !

آقای بروجردی هم در قم چنین نمازی نخوانده ! ایشان به گریه افتاد و گفت : گول این جمعیت را نخور، با خدا بساز ، این جمعیت با یک پیش ، پیش می آید و با یک کیش می رود. و این چنین همواره پاسبان دلش بود. وی تا پایان عمر در نهایت سادگی زیست و تا آخر عمر در خانه اجاره ای به سر برد.