(حضرت خدیجه (س) اوّلین شیعۀ علی (ع

* بیعت با على علیه‏السلام

شگفت آورترین صحنه زندگى حضرت خدیجه (علیهاالسلام) مربوط به قبول ولایت امیرمؤمنان علیه‏السلام و امامت اولاد امیرمؤمنان علیه‏السلام است با این که در آن وقت به قبول ولایت مکلف نبود، چون این تکلیف بعد از وفات پیامبر، وجوب مى‏یافت. ولى او در زمان ولادت حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام از امامت ائمه اطهار ـ که از نسل فرزندش فاطمه هستند ـ شنیده بود. لذا قدر و منزلت امیر مؤمنان علیه‏السلام را مى‏دانست.

علامه مجلسى در این باره مى‏نویسد: «یک روز رسول ‏خدا همسر مهربانش را خواست. او را در کنار خود نشاند و فرمود: «این جبرئیل است که مى‏گوید، اسلام شروطى دارد: اوّل، اقرار به یگانگى خداوند. دوم، اقرار به رسالت رسولان. سوم، اقرار به معاد و عمل به اصول شریعت و احکام آن. چهارم، اطاعت اولى الامر و ائمه طاهرین از فرزندان او همراه با برائت از دشمنان آنها.»

در پى این فرمایش پیامبر، حضرت خدیجه به همه آنها اقرار کرد و یک به یک تصدیق فرمود. رسول ‏اکرم در مورد امیرمؤمنان على علیه السلام، به خصوص به خدیجه (علیهاالسلام) فرمود: «هو مولاک و مولى المؤمنین و امامهم بعدى؛ على مولاى تو و مولاى مؤمنان و امام آنها پس از من است.»

رسول گرامى بعد از آن که عهد اکید از خدیجه (علیهاالسلام) گرفت، اصول و فروع، واجبات و محرمات را به وى آموخت. آنگاه، دست خود را بالاى دست امیر مؤمنان (علیه‏السلام) گذاشت و خدیجه علیهاالسلام دست خود را بالاى دست پیامبر گذاشت و به این صورت بیعت کرد.

از حدیث «ما کمل من النساء الا اربعة آسیه بنت مزاحم، مریم بنت عمران، خدیجه بنت خویلد و فاطمه بنت محمد» هم ظاهر مى‏شود که آن بانوى بزرگوار به تمام اصول و فروع دین اسلام ایمان آورد. (۱)

* حضرت على، داماد خدیجه (علیهماالسلام)

حضرت خدیجه (علیهاالسلام) ۲۴ سال زندگى پر فراز و نشیب خود با رسول خدا را پشت سر گذاشت و پیامبر(صلى‏الله‏علیه‏و‏آله) به عنوان بشارت به وى وعده بهشت داد. بعد از وفات، خود وارد قبر او شد و برایش گریست. (۲) فاطمه (علیهاالسلام) تنها بازمانده خدیجه (علیهاالسلام) در این لحظات سخت، دور پدر مى‏چرخید و بهانه مادر را مى‏گرفت و این بر ناراحتى پیامبر بى اندازه مى‏افزود تا آن که جبرئیل نازل شد و فرمود: «اى پیامبر! به فاطمه بگو خدا براى مادرت قصرى از لؤلؤ ساخته است که میان آن نهر است و در آنجا رنجى نیست).» (۳)

آرى خدیجه (علیهاالسلام) سرانجام سه سال قبل از هجرت در ماه رمضان(۴) وفات یافت، اما تقدیر چنین بود که این بار دختر و پاره تن خدیجه مأموریت همراهى على در مسیر پیروى و یارى از رسول خدا را عهده‌دار شود. امرى که بعدها موجب فخر و مباهات ائمه (علیهم‏السلام) بود و آنان به این که فرزند خدیجه نامیده شوند، افتخار مى‏کردند. مانند آنچه در زیارت امام زین العابدین، از امام صادق علیه‏السلام مى‏فرماید: «السلام علیک یابن رسول الله... السلام علیک یابن على بن ابى طالب. السلام علیک یابن الحسن و الحسین. السلام علیک یابن خدیجة و فاطمة.» (۵)

* به یاد خدیجه

امیرمؤمنان على(علیه‏السلام) بعد از وفات حضرت خدیجه (علیهاالسلام) به مناسبت از وى یاد مى‏کرد و نامش را گرامى مى‏داشت. از جمله، یک بار به دفاع پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله از حضرت خدیجه اشاره کرده و این قضیه را نقل کردند: « یک روز که پیامبر خدا در میان همسران خویش حضور داشت، یادى از همسرش خدیجه نمود و به فراق او گریست عایشه گفت: بر پیرزن سرخ‌رویی از تیره بنى اسد مى‏گریى؟ رسول خدا فرمود: [چه کسى جاى خدیجه را مى‏گیرد] روزى که شما مرا تکذیب کردید، مرا تصدیق کرد. روزى که کفر ورزیدید به من ایمان آورد و هنگامى که شما نازا بودید او برایم فرزند آورد. (۶) عایشه گفت از آن پس همواره خودم را با بیان خوبى‏هاى خدیجه به پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله نزدیک مى‏کردم.»

»»»»»

پی نوشت ها:

۱/ ریاحین الشریعه، ج ۲، ص ۲۰۹/ نقل از بحارالانوار، ج ۶.

۲/ اعلام النبلا، ج ۲، ص ۱۱۱/ تاریخ طبرى، ج ۱۱، ص ۵۹۳.

۳/ نهایة الارب، ج ۱۸، ص ۱۷۱.

۴/ استیعاب، ج ۴، ص ۱۸۸۲/ مقاتل الطالبین، ص ۱۳۰.

۵/ من لایحضره الفقیه، ج ۲، ص ۵۹۶.

۶/ کشف الغمه، ج ۲، ص ۱۳۱/ بحار الانوار، ج ۱۶، ص ۱۸.

»»»»»

منبع: مجله ‏مبلغان، ش ۱۱، محمد عابدى.

-------------------------------------------------

» لینک های مرتبط:

* بانوی کرامت ( حضرت خدیجه سلام الله علیها )

* نگاهی به آموزه های تربیتی در زندگی حضرت خدیجه علیها السلام
* جایگاه معنوی حضرت خدیجه در مقایسه با دیگر زنان تاریخ

* در سوگ مادر فاطمه علیها السّلام

* بانوی بی حرم

* سیره و سیمای حضرت خدیجه (سلام الله علیها)

* عظمت مقام خدیجه (س)

* شباهت حضرت زینب به حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیهما)