انسان کامل عصاره‌ی کمالات همه‌ی خلقت 

هفتمین زاویه‌ی توجّه به وجود حضرت بقیّةالله الاعظم‌ارواحنافداه مبتنی بر این نگرش عرفانی است که انسان کامل عصاره‌ی کمالات همه‌ی خلقت است.

هر کمالی که در هر مخلوقی وجود دارد، از علم و قدرت و رحمت، جلوه‌ای از کمال خالق آنهاست.

هر آنچه از حُسن و جمال و خوبی در دنیا‌ وجود دارد‌، همگی جلوه‌ی حُسن اوست. همه‌ی محسّنات عالم پرتو حُسن الهی است.

حال که تمام حُسن الهی در آینه‌ی وجود انسان کامل تجلّی نموده است‌، پس انسان کامل‌ عصاره‌ی همه خلقت است و همه‌ی کمالات موجود در عالم و مخلوقات را یک‌جا در وجود خود دارد.

به‌تعبیری دیگر می‌توان گفت حُسن همه‌ی مخلوقات‌ جلوه‌ای از حُسن انسان کامل است‌؛ زیرا آینه‌ی تمام‌نمای حقّ متعال که همه‌ی حُسن الهی در آن تجلّی نموده، انسان کامل است و از آینه‌ی وجود اوست که سایر مخلوقات بازتاب‌ نور و زیبایی حق را دریافت می‌کنند و جلوه‌ای از حُسن و زیبایی حضرت حق در آنها نیز تجلّی می‌کند. به عنوان نمونه علم خداوند درحدّ کمال و تمام در آینه‌ی وجود انسان کامل تجلّی کرده و سپس جلوه‌ای از این علم از آینه‌ی وجود انسان کامل به سایر مخلوقات تابیده و همه‌ی عالمان عوالم خلقت را در جبروت، ملکوت و ناسوت به وجود آورده است. ازاین‌رو عارفان‌ حجّت‌خدا و انسان کامل را عصاره‌ی فضایل همه‌ی جهان خلقت می‌دانند.