آغاز دوران غیبت کبرای امام زمانارواحنافداه

حدود هفتاد سال پس از شهادت امام حسن عسکری‌(علیه السلام) و نمازگزاردن امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در پنج‌سالگی بر پیکر مطهّر ایشان‌ در جمع مردم، کسانی که در آن واقعه حضور داشتند‌، از دنیا رفته بودند و پس از گذشت سالیان، چهره‌ی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز تغییر کرده بود؛ لذا در بین مردم کسی نبود که چهره‌ی آن حضرت را بشناسد. ازاین‌رو امام عصرارواحنا‌فداه از آن پس زندگی عادی و آشکار دربین مردم، امّا به‌صورت ناشناس و با نام مستعار‌ را در پیش گرفتند. این گونه دوران غیبت کبرای آن حضرت آغاز شد.

در دوران غیبت کبریٰ، امام عصرارواحنا‌فداه دیده می­شوند، امّا شناخته نمی­شوند. در این زمینه احادیث فراوان است؛ از جمله اینکه: یَرَوْنَهُ وَ لٰا یَعْرِفُونَهُ:^[i] او را می­بینند، امّا نمی‌شناسند و نمی­دانند که ایشان امام زمانند. یَمْشِی فِی أسْوٰاقِهِمْ وَ یَطَأُ بُسُطَهُمْ:^[ii] امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در بازارهای مسلمانان آمد و شد می‌کنند؛ به مجلس­هایشان وارد می­شوند؛ روی قالی­ها و فرش‌هایشان پا می­گذارند. همچون یوسف پیامبر(علیه السلام) مردم ایشان را می‌بینند؛ ولی نمی‌شناسند.

پس معنای غیبت در دوران غیبت کبریٰ زندگی ناشناس امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بین مردم است.[iii] مگر همه­ی کسانی را که در کوچه و خیابان از جلویمان می­گذرند و آنها را می­بینیم، می­شناسیم؟ احتمال نمی­دهید یکی از آنها امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف باشند؟ الان نمی­فهمیم؛ ولی روزی که حضرت مهدی ارواحنا فداه خودشان را معرفی کنند، خیلی از اشخاص می­گویند پیش از این بارها ما آن حضرت را دیده بودیم ولی نمی­دانستیم که ایشان امام عصرارواحنا‌فداه هستند.[iv] پس معنای غیبت کبرای امام عصرارواحنا‌فداه زندگی ناشناس ایشان بین مردم است.