هر چیز که دسترسی به آن کمتر و دشوارتر باشد، گرانبهاتر است. زن هر چه دست‌نایافتنی‌تر باشد، خواستنی‌تر است و هر چه راحت‌تر بتوان به او دسترسی پیدا کرد، پیش‌ پا افتاده‌تر و بی‌ارزش‌تر است. دست‌و‌دل‌بازی زن در عرضه و در اختیار قراردادن خود، مایه‌ی کم ارزش شدن اوست. این نکته‌ی بسیار مهمّی است. حتّی مردهای هوسران برای زنان هرزه و بی‌بند و بار کمتر ارزش قایلند و بیشتر مشتاقند به زن‌های موقّر و محجوب راه پیدا کنند. گرچه مرد به اقتضای غریزه‌ی جنسی و شهوت، مایل است زن، خود را راحت در اختیار او قرار دهد؛ یعنی میل به هرزگی زن دارد. امّا هیچ مردی، حتّی مردان هوسران و شهوت‌پرست، به طور مطلق، زن هرزه را بر زن عفیف ترجیح نمی‌دهد.

در جوامع غربی به علّت اینکه مقوله‌ی حجاب وجود ندارد و زن‌ها به راحتی در دسترس‌اند، اصلاً عشق به مفهومی که در فرهنگ شرقی وجود دارد، پیدا نمی‌شود. عشق‌های آتشین داستان‌سازی که در فرهنگ و ادبیّات ما وجود دارد؛ مثل داستان لیلی و مجنون، وامق و عذرا و شیرین و فرهاد، در فرهنگ غربی وجود ندارد. چون زن به رایگان و بدون هیچ مانعی در دسترس است.