هر چیز زکاتی دارد. مثلاً خدای متعال ثروتی به کسی عنایت می‌کند، شکرانه‌‌ی آن، دادن زکات است. زکات دو معنا دارد: یکی هَرَس کردن و از حَشو و زواید پاک کردن، دیگری رویش و بالندگی. لذا در احادیث مثلاً داریم زَکاةُ العِلمِ نَشرُهُ[i]: زکات دانش این است که انسان دانایی‌هایش را از دیگران دریغ نکند و به آنها هم بیاموزد. امیرالمؤمنین علیه‌السّلام فرمودند: زَکاةُ الجَمالِ العِفافُ[ii]: زکات زیبایی، پاک کردن روح و وجود خویش از آلایش‌ها و زمینه‌سازی برای رشد و تعالی روح، عفاف است. لذا زن زیبا در مقام زکات زیبایی و جمالش، باید عفّت، پاکدامنی، حیا و پوشیدگی را پیشه کند.

امیرالمؤمنین علیه‌السّلام فرمودند: نَهی (رَسولُ اللهِ) اَن تَتَزَیَّنَ المَرأةُ لِغَیرِ زَوجِها فَاِن فَعَلَت کانَ حَقَّاً عَلَی اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ اَن یُحرِقَها بِالنّارِ[iii]: پیامبر خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم از اینکه زن برای غیر از همسرش خود را بیاراید، نهی فرمودند. پس اگر زن چنین کاری کند، بر خدای عزّ و جلّ حقّ است که او را بوسیله‌ی آتش دوزخ بسوزاند.

پیغمبراکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم مطلب تکان دهنده‌ای به حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها فرمودند: یا فاطِمَةُ! ما مِن اِمرَأةٍ تَزَیَّنَت حُسنَها وَ خَرَجَت مِن بَیتِها بِأحسَنِ مَلبوسٍ حَتّی یَنظُرَ اِلَیهَا النّاسُ، اِلاّ لَعَنَها مَلائِکَةُ السَّمواتِ و الاَرَضینَ وَ کانَت فی غَضَبِ الله حَتّی تَموتَ وَ یُؤمَرُ بِها اِلَی النّارِ[iv]: ای فاطمه! هیچ زنی نیست که زیبایی‌ها و جمال خود را زینت کند و با زیباترین و نیکوترین جامه‌های خود از خانه خارج شود تا نگاه مردمان را به سوی خویشتن جلب کند، مگر اینکه همه‌‌ی ملائکه‌‌ی آسمان‌ها و زمین او را لعنت و نفرین خواهند کرد و تا زمان مرگ، در غضب و خشم الهی خواهد بود و پس از مرگ، فرمان داده می‌شود که او را در دل آتش بیفکنند.

همچنین آن حضرت فرمودند:أَیَّةُ امرَأةٍ تَطَیَّبَت ثُمَّ خَرَجَت مِن بَیتِها فَهِیَ تُلعَنُ حَتّی تَرجِعَ اِلی بَیتِها[v]: هر زنی که خود را معطّر سازد، سپس از خانه‌اش بیرون آید، تا زمانی که به خانه‌اش بازگردد، مورد لعن و نفرین الهی است.

در رساله‌های عملیّه مراجع تقلید، یکی از موارد غسل‌های مستحب، غسل زنی است که عطری استعمال کرده و بوی عطر او را مرد نامحرمی استشمام کرده است. اسپری‌های خوشبو کننده، ادکلن‌ها، حتّی کرم‌های نرم‌کننده‌ای که عطر در آن به کار رفته و به دلیل خشکی دست و ترک خوردگی پوست استفاده می‌شود امّا بوی عطر آن در محیط متصاعد می‌گردد؛ توجّه مردها را به سمت بدن زن جلب می‌کنند.

نکته‌‌ی شایان توجّه در زمینه‌‌ی مستحب بودن استفاده‌‌ی عطر در جامعه برای مردان و نهی اسلام از این کار برای خانم‌ها این است که به موجب یافته‌های فیزیولوژیست‌ها، مردها از خانم‌ها در برابر بوها بسیار حسّاس‌ترند و لذا تأثیری که بوی عطر یک خانم بر روی مردها می‌گذارد بسیار شدیدتر از تأثیری است که بوی عطر یک مرد بر خانم‌ها دارد[vi]. هر عاملی که توجّه مرد را به جای شخصیّت انسانی زن، به سمت بدن او جلب کند، عامل منفی است و اسلام دستور داده است زن از آن بپرهیزد تا به عنوان یک انسان در جامعه به او نگاه شود، نه به عنوان یک عروسک ملوس برای لذّت‌جویی‌های مردهای آلوده و شهوت‌پرست.