اصرار بسیاری از دولتمردان به بیرون کشیدن زن از محیط خانه و کشاندن او به عرصه‌ی جامعه، و روانه ساختن او در کوی و برزن و جلب او به محیط‌های تفریحی مختلط، همچون سینما و تئاتر و به کار گرفتن او در محیط‌های کاری مختلط، همچون بانک‌ها و ادارات، به عنوان مظهر روشنفکری و نماد بها دادن به زن، که ناشی از خود باختگی و وادادگی در برابر فرهنگ غربی است؛ یکی از عوامل سست شدن پایه‌های اخلاق و حیا و کشانده شدن زن به سوی خودآرایی و خودنمایی است. بی‌شک از دیدگاه اسلام، زن مسلمان نه سزاوار است تا این حد خانه‌گریز باشد و پرسه زدن در کوچه و خیابان را بر حضور در محیط خانه ترجیح دهد و نه لازم است تفریح و کار او در محیط‌های مختلط و در کنار مردان نامحرم انجام شود. اگر مدیران جامعه از خود باختگی در برابر فرهنگ، ارزش‌ها و الگوهای غربی رها شوند، قطعاَ می‌توانند به محیط‌های خاصّ تفریحی برای خانم‌ها و محیط‌های کار مختصّ خانم‌ها فکر کنند و راه حل‌های مناسبی برای آن بیابند و به اجرا گذارند.