Get the Flash Player to see this player.

time2online Joomla Extensions: Simple Video Flash Player Module

  کانال تلگرام اهل ولاء کانال تلگرام اهل ولاء اینستاگرام اهل ولاء


دوشنبه ۳ دی
۱۴۰۳

21. جمادي‌الثاني 1446


23. دسامبر 2024






تفهیم پیامدهای بدحجابی برای زنان
تالیفات استاد - کتاب حجاب و حقوق زن

کار دیگر، آگاهی دادن به زنان و دختران در زمینه‌ی عواقب تلخ بی‌حجابی برای خودشان است. قبلاً اشاره شد که بی‌حجابی و خود‌نمایی، در زندگی دنیوی و اخروی، چه عواقب وحشتناکی برای خود زن دارد. رفتارها، آرایش و حالات انسان، در صورت باطنی او تأثیر می‌گذارد. اگر چشم‌های باطن ما امروز بسته است، اشخاصی هستند که چشم‌های باطنشان باز است و می‌بینند. خدا می‌داند صورت باطنی هر یک از ما چگونه است. امروز نمی‌بینیم. بعد از اینکه از این خواب دنیوی بیدار شدیم، چشمان ما هم باز می‌شود و خواهیم دید چه اتّفاقی برایمان افتاده است و چه بر سر خود آورده‌ایم. برخی صورت‌ها، صورت انسان نیست. اینها، قصّه نیست. آیات و روایات فراوانی در این زمینه وجود دارد. در مکاشفات بزرگان عرفان نیز مؤیّدات فراوانی برای آن وجود دارد. حدیث مفصّلی است از پیامبر ‌اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم که طیّ آن، خاطرات سفر معراج را برای حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها تعریف می‌کنند. فقط قسمتی از آن را که مربوط به حجاب است نقل می‌کنم. در سفر معراج، یکی از جاهایی که پیامبر اکرم‌ صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم مشاهده کردند، دوزخ و جهنّم بود. به حضرت زهرا‌ سلام‌الله‌علیها فرمودند: گروه‌هایی از زنان را در دوزخ در حال عذاب شدن به شیوه‌های مختلف دیدم. زنانی را دیدم که با موی سرشان در وسط آتش آویخته بودند و در حال سوختن بودند و آنها زنانی بودند که موی سر خودشان را از نامحرم نمی‌پوشاندند. این عذاب کسانی است که زلف را بیرون می‌گذارند. دوم، زنانی را دیدم که گوشت بدن خود را با دندان می‌کندند و می‌خوردند. آنها زنانی بودند که در دنیا خود را برای مردم زینت می‌کردند. لباس‌های آنچنانی می‌پوشیدند و زر و زیور می‌کردند و بیرون می‌آمدند که مردم ببینند. سوم، زنانی را دیدم که گوشت بدنشان با قیچی آتشین ریز ریز، بریده می‌شد. آنان زنانی بودند که بدن خود را در دنیا به مردان نامحرم نشان می‌دادند.[i]

خانم‌ها باید بدانند بی‌اعتنایی به حجاب چه پیامدهای وحشتناک و مخرب دنیوی و اخروی برای خودشان خواهد داشت.



  1. ۱ـ مجلسی، بحارالانوار، ج۱۰۰، ص۲۴۵/