چهارمین نکته‌ای که مراعات آن توسّط زائر به هنگام حضور در حرم اهل‌بیت علیهم السّلام لازم است، ادب ورزیدن و فروتنی نمودن نسبت به زوّار و خدّام آن بزرگواران است؛ زیرا ادب ورزیدن و کوچکی کردن نسبت به زائران و خادمان پیغمبر و ائمّه علیهم السّلام درواقع ادب ورزیدن و اظهار کوچکی نسبت به خود آن بزرگواران است.

مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

بر همین اساس شاعر از زبان مجنون چنین سروده است:

أذِلُّ لآِلِ لَیلی فی هَواها                                                  وَ أحتَمِلُ الأصاغِرَ وَ الکِبارا

به عشق لیلی، نسبت به تمام اعضای خاندان و قبیلة او فروتنی و کوچکی می‌کنم و کوچک و بزرگ آنها هرچه با من کنند را پذیرا و عهده‌دار می‌شوم.

بنابراین حتّی اگر سخن تند و نامهربانانه و یا رفتار ناشایست و غیر ملاطفت‌آمیزی از سوی یکی از خدّام و یا دیگر زائران، نسبت به زائر سر زد، شایسته است به عشق بزرگوارانی که این خادمان و زائران، به آنها منسوبند، آن را به گوارائی تحمّل کرده و از هرگونه عکس‌العمل تند و یا حتّی گلایه‌آمیز، خودداری ورزد.

همچنین اگر خادم یا زائری به او امری کرد یا انجام کاری را از وی خواست، آن را مغتنم شمرده و مؤدّبانه و فروتنانه، با روی خوش و لب خندان، به انجام آن خواسته بپردازد. مثلاً اگر خادمی به او گفت که اینجا نایست یا از اینجا برخیز و جای دیگری بنشین، یا زائری از او خواست که جایی برای نشستن یا نمازگزاردن برای من باز کن و یا قرآن و مفاتیح یا زیارتنامه و مُهری برایم بیاور یا جام آبی به من بده، این خدمتگزاری و فرمانبرداری را به دیدة منّت پذیرا شده و با روی باز و دل خوش از آن استقبال کند. همین ادب ورزیدن و فروتنی کردن و خدمت نمودن‌های به ظاهر کوچک و کم اهمیّت، در نظر پیامبر و ائمّه علیهم السّلام چنان ارزشمند و گرانبهاست، که در قبال آن، زائر را مورد عنایت و الطاف ویژه و عظیم خویش قرار می‌دهند. در نتیجه، یک خدمت کوچک، حتّی ممکن است به اندازة هفتاد سال عبادت در تعالی و تکامل زائر اثر بگذارد.

این نکته نیز پرتویی از یک حقیقت بزرگتر است و آن اینکه انسان مؤمن که در زندگی خویش رهرو طریق لقاء و دیدار حضرت حقّ است، در مقام عشق و محبّت به خداوند، می‌بایست نسبت به همة خلق خدا، همین ادب و فروتنی و خدمتگزاری را پیشه کند. از این راه عنایت و الطاف خاصّ الهی شامل مؤمن می‌گردد و در راه قرب و وصال حضرت حقّ، چنان او را به پیش می‌برد که عبادت‌های چندین ساله نخواهد برد. رمز آیات و احادیثی که گام برداشتن در مسیر خدمت به خلق و برآوردن حوائج دیگران را موجب ثواب هزاران حجّ و عمرة مقبوله دانسته‌اند و فروتنی و ادب در برابر خلق خدا را مایة عزّت و تعالی بیان کرده‌اند، در همین نکته است.