گروه اندکی از صوفی مشربان، به استناد این که مَجاز پلی به سوی حقیقت است و برای رسیدن به حقیقت هر چیز، باید از راه پرداختن به مَجاز وارد شد؛ نتیجه می‏گیرند که راه دستیابی به سُکر و مستی شراب عشق الهی، استفاده از شراب مَجازی و مشروبات الکلی است و برای اهل طریقت که شریعت را پشت سر گذارده‎اند، حُرمت و قبحی نیز در این کار وجود ندارد. لذا اگر نه آشکارا، که در خلوت، بعضاً لبی به پیمانه می‏زنند و جامی از شراب انگور سر می‏کشند.

در این مورد، علاوه بر آنچه قبلاً در مورد معافیّت ‎بردار نبودن شریعت، از یک سو و موجّه و مجاز نشدن توسّل به وسایل پلید و فاسد برای نیل به مقاصددرست،ازسویدیگروتضادّآشکارداشتنباسیرهوسلوک پیامبر‎ اکرم و ائمّة اطهار علیهم السّلام از دیگر سو، گفته شد و تماماً در این موضوع نیز صادق است؛ جا دارد به تعابیر تکان دهندة قرآن کریم و احادیث معصومین علیهم السّلام در رابطه با آثار مهلک و زیان‎آور شراب، که جسم و روح و دنیا و آخرت انسان را به تباهی و فساد می‏کشاند، توجّه کرد، تا فساد عمل این گمگشتگان وادی ضلالت، بیشتر آشکار شود. به موجب احادیث و روایات معصومین علیهم السّلام کسی که برای تهیّة شراب، آب انگور می‏گیرد، کسی که با آن شراب می‏سازد، کسی که شراب می‏فروشد، کسی که آن را می‏خرد، باربری که آن را حمل می‏کند، کسی که به سوی او حمل می‏شود، کسی که درآمد تولید و فروش شراب را می‏خورد، کسی که می‏نوشاند، کسی که می‏نوشد، کسی که با شراب‌خوار همنشینی می‏کند، کسی که در مجلس شراب‌خواری حضور دارد، همه ملعون و معذّب به سخت‏ترین عذاب‌های دوزخی‎اند. شراب امّ الخبائث و رأس الشّرور بوده و مایة‌ سلب عقل و کشیده شدن به انکار و افترا به خدا و رسول، بی‎حیایی، زنا، عدم پرهیز از محرّمات، ارتکاب معاصی و کارهای شنیع، آدم‎کشی و قطع رَحِم است. زمام شراب‌خوار در دست شیطان بوده به نحوی که حتّی اگر به او امر کند که بر بت سجده کن، سجده می‏کند و به هر جا او را بکشاند، می‏رود. کسی که شراب بخورد تا مدّت چهل روز نمازش قبول و توبه‎اش پذیرفته نمی‏شود. خداوند در قیامت هر رگی را که ذرّه‎ای شراب در آن نفوذ کرده باشد،سیصدوشصتنوععذابمی‏کندوبهشراب‌خوارازسَم‎هایدوزخمی‏خوراندواو را به سخت‏ترین عذاب‌ها کیفرمی‏کند. امر شده که از ازدواج با شراب‌خوار پرهیز کن، که اگر انجام دهی گوئیا به سوی زنا رفته‎ای، سخن شراب‌خوار را تصدیق مکن، شهادتش را نپذیر، او را بر اموالت امین قرار نده، به او اتّکا نکن، با او مصاحبت و دوستی مکن، به روی او نخند، به او دست نده، با او معانقه نکن، اگر بیمار شد به عیادتش نرو، اگر از دنیا رفت جنازه‎اش را تشییع نکن، در اتاقی که ظرف شراب باشد نماز نخوان، در سفره‎ای که بعداً بر سر آن شراب خورده می‏شود غذا نخور، با شراب‌خوار مجالست مکن، اگر بر او گذشتی به او سلام نکن، اگر به تو سلام کرد جواب سلامش را نده، در مجلسی که او حضور دارد شرکت نکن که لعنتیکهبرشراب‌خوارنازلمی‏گرددهمةاهلمجلسراشاملمی‏شود.[i]توجّهبههمین اندک از بسیار مضامین روایاتی که در مذمّت مشروبات الکلی اشاره شد، کافی است تا هر غافلی به خود آید و تحت تأثیر اباطیل و یاوه‎سرائی‎های گمراهان قرار نگیرد و بر هذیان‌هایی از این قبیل که از راه مستی شراب انگور می‏توان به مستی شراب معرفت و محبّت خدا راه یافت، مهر بطلان بکوبد.[ii]