همان‌طور که گفته شد، ملاک موفّق بودن مدیر مسلمان نیل اوست از رهگذر ادای تکلیف الهیش در سِمَت مدیریّت، به تعالی معنوی و تکامل انسانی، که رضایت و قرب الهی هم در آن است. بر این اساس، مدیر باید از یک سو تصوّر روشنی از انسان برخوردار از تعالی معنوی و کمال انسانی داشته باشد و از سوی دیگر به تکلیف الهی خود در این سِمَت آگاه باشد^[۱] و از دیگر سو آتش اشتیاق نیل
به قرب و رضایت الهی و تعالی و تکامل معنوی در جان و دلش فروزان باشد تا بر اثر آن با همة توان به عمل به تکلیف الهی قیام کند. خلاصه آن که شناخت دقیقی از هدف و راه داشته و دارای انگیزه باشد. از آنجا که تکلیف الهی هر فرد با وسع و امکاناتش نسبت مستقیمی دارد، بنابراین، شناخت تمامی ظرفیّتهایی که در اختیار مدیر قرار دارد یکی دیگر از نیازهای مدیر برای نیل به موفّقیّت خواهد بود. این ظرفیّتها شامل توانمندیها و نیروهای بالفعل و بالقوّة شخص مدیر، امکانات انسانی و مادّی ــ مالی، تجهیزاتی، تأسیساتی ــ و اطلاعاتی و قانونی و... سازمان است. شناخت و مهارت در بکارگیری روشهایی که مدیر در قالب آنها بتواند از امکانات بالفعل و بالقوّة سازمان در جهت انجام تکلیف الهی خویش بهترین بهره را ببرد نیاز دیگر مدیر مسلمان است. کلّیّة موارد مزبور را می‌توان به عنوان بخشی از لوازم موفّقیّت مدیر دانست.