شَیْئاً اَنْ یَقُولَ‏ لَهُ‏ کُنْ‏ فَیَکُونُ‏»  می داند کار به دست کسی است که به محض اینکه اراده کند چیزی باشد، هست. غذا نپخته، نان نیامده یعنی چه؟ او رزّاق خود را می شناسد.
* افعال انجام دادنی و اختیاریند و صفات دیدنی و نظرکردنی . در عمل باید حلال و حرام خدا را با اختیار مراعات کرد. در صفات باید به درون خود نظر کرد و صفات نیک و بد خود را دید و برای نیک ها شکرکرد و بدها را هم از خدا طلب تبدیل نمود. (۲۳:۱۹)
این جمله خیلی پرمطلب است. ما در تزکیه دو گام اصلی  داریم، گام اوّل تزکیه ی عملی و گام دوم تزکیه ی اخلاقی است. در تزکیه ی عملی باید کارهای بد، زشت، معصیت آمیز و منحطّی را که انجام می دهیم ترک کنیم و کارهای زیبا، متعالی و رشدآفرین را انجام دهیم به این تزکیه عملی گویند؛ یعنی باید طوری خود را بار بیاوریم که کارهای بد از ما سر نزند و کارهای خوب را ترک نکنیم. در تزکیه ی عملی از طریق بزرگان وادی سیروسلوک سه کار توصیه شده است. اوّل سالک الی الله در آغاز روز وقتی از خواب بیدار شد، شکر اینکه خدا دوباره او را زنده کرد به جا آورد؛ سجده ی شکر به جا آورد «الْحَمْدُ ِللهِ الَّذِی‏ اَحْیانِی‏ بَعْدَ ما اَماتَنِی‏ "وَ اِلَیْهِ النُّشُورُ" » ؛ «الْحَمْدُ ِللهِ‏ الَّذِی‏ رَدَّ عَلَیَّ‏ رُوحِی‏ لِاَحْمَدَهُ وَ اَعْبُدَهُ»  بعد از اینکه شکر دوباره زنده شدن بعد از مرگ خواب شبانه را به جا آورد، اوّلین کاری که می کند مشارطه است؛ یعنی با خودش قرار می گذارد و شرط می کند که امروز را چگونه مصرف کنیم؟ با چشم، گوش، دست و پا، زبان، فکر، قلب، ظاهر و باطنش قرار می گذارد که امروز را چگونه مصرف کنیم. این فرصت بسیارگران بها را که خدا در اختیار ما قرار داد که اگر در